Od 1901 r. nagrodę tę przyznano 92. razy, w tym 101 osobom i 20 organizacjom. Międzynarodowy Komitet Czerwonego Krzyża otrzymał pokojowego Nobla aż trzykrotnie - w latach 1917, 1944 i 1963 Nagroda Nobla to zaszczyt, którym co roku wyróżniane są wybitne osobistości w różnych dziedzinach. Szwedzka Nagroda Nobla zapisała się w historii sześciorga osób z Polski. Wśród wyróżnionych Polaków prym wiodą laureaci literackiej Nagrody Nobla: Henryk Sienkiewicz, Władysław Reymont, Czesław Miłosz oraz Wisława Szymborska. Pokojowa Nagroda Księgarzy Niemieckich (2005) Prix Médicis étranger (2005) Prix Méditerranée Étranger (2006) Literacka Nagroda Nobla (2006) Tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Bukareszteńskiego (2008) Nagroda Sonning (2012) Krzyż Oficerski francuskiej Legii Honorowej (2012) Tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu im. Nagroda Nobla 2023 Nagroda Nobla przyznawana jest za odkrycia i kluczowe prace w dziedzinie chemii, fizyki, medycyny lub fizjologii oraz literatury. Za działania na rzecz pokoju na świecie przyznawana jest Pokojowa Nagroda Nobla, a od 1968 roku wybiera się także laureatów Nagrody Nobla w dziedzinie ekonomii. ANDERS WIKLUND/PAP/EPA. Nagroda Nobla w dziedzinie fizyki 2023 trafiła do naukowców: Pierre Agostini, Ferenc Karusz i Anne L'Huillier. Jak podkreślił Komitet Noblowski eksperymenty noblistów Vay Tiền Trả Góp 24 Tháng. Pokojowa Nagroda Nobla - edna z nagród, które ufundował A. B. Nobel, przyznawana przez specjalny komitet parlamentu norweskiego (składający się z 5 osób, wybierany przez norweski Storting) za działalność na rzecz zbliżenia między narodami, pokoju, rozbrojenia, osobom, instytucjom, organizacjom międzynarodowym. Wręcza się ją 10 grudnia, w rocznicę śmierci Nobla, w Oslo. 1971 – Willy Brandt, kanclerz RFN; 1972 - nagrody nie przyznano; 1973 – Henry Kissinger, sekretarz stanu USA. Le Duc Tho, minister spraw zagranicznych Wietnamu; 1974 – Eisaku Sato, premier Japonii. Sean MacBride, działacz ruchu pokoju /Irlandia/; 1975 – Andrzej Sacharow /ZSRR/; 1976 - Betty Williams i Maired Corrigan, przywódczynie północnoirlandzkiej kampanii na rzecz położenia kresu przemocy /Wielka Brytania/; 1977 - Amnesty International; 1978 – Anwar Sadat, prezydent Egiptu. Menachem Begin, premier Izraela; 1979 – Matka Teresa z Kalkuty /Indie/; 1980 - Adolfo Perez Esquivel, argentyński działacz ruchu obrońców praw człowieka; 1981 - Urząd Wysokiego Komisarza ONZ ds. Uchodźców; 1982 - Alva Myrdal, minister ds. rozbrojenia w rządzie Szwecji. Alfonso Garcia Robles, dyplomata meksykański; 1983 – Lech Wałęsa; 1984 - Desmond Tutu, arcybiskup kościoła anglikańskiego w RPA, przywódca ruchu antyrasistowskiego; 1985 - Międzynarodowy Ruch "Lekarze przeciwko Wojnie Jądrowej" pod przewodnictwem Jewgienija Czazowa /ZSRR/ i Bernarda Lowna /USA/ ; 1986 – Elie Wiesel, amerykański pisarz pochodzenia żydowskiego, działacz ruchu obrońców praw człowieka; 1987 - Oskar Arnulfo Arias Sanchez, prezydent Kostaryki autor planu wygaszania konfliktów w Ameryce środkowej;1988 – Siły Pokojowe ONZ; 1989 -Dalajlama, duchowy i polityczny przywódca Tybetańczyków; 1990 – Michaił Gorbaczow; 1991 - Aung San Suu Kyi /Birma/; 1992 - Rigoberta Menchu /Gwatemala/; 1993 –Frederic W. de Klerk, prezydent RPA. Nelson Mandela, przywódca Afrykańskiego Kongresu Narodowego; 1994 – Szimon Peres, szef MSZ Izraela. Icchak Rabin, premier Izraela. Jaser Arafat, przywódca OWP; 1995 – Józef Rotblat, angielski fizyk, lider Pugwash, organizacji pokojowej skupiającej naukowców; 1996 - Katolicki biskup Carlos Belo i Jose Ramos-Horta - międzynarodowy rzecznik mieszkańców Wschodniego Timoru; 1997 - Międzynarodowa Kampania na rzecz Min Przeciwpiechotnych (ICBL); 1998 – John Hume i David Trimble, północnoirlandzcy politycy, za wkład w pokojowe rozwiązanie konfliktu w Irlandii Północnej; 1999 - organizacja "Lekarze bez Granic"; 2000 – Kim De Dzung, prezydent Korei Płd; 2001 – Kofi Annan i ONZ; 2002 – Jimmy Carter, polityk amerykański, 39. prezydent Stanów Zjednoczonych; 2003 – Szirin Ebadi, irańska prawniczka, obrończyni praw człowieka; 2004 – Maathai Muta Wangari, kenijska działaczka ekologiczna, aktywistka na rzecz praw ludzkich i równouprawnienia; 2005 – Międzynarodowa Agencja Energii Atomowej i jej dyrektor generalny Mohamed El Baradei 2006 – Mahammad Junus, profesor ekonomii z uniwersytetu w Ćittagong w Bangladeszu i organizacja pomocy finansowej Grameen Bank. Inne hasła zawierające informacje o "Pokojowa Nagroda Nobla": Inne lekcje zawierające informacje o "Pokojowa Nagroda Nobla": Dalajlama XIV i Lech Wałęsa. Fot. PAP/EPA Nagrody Nobla przyznawane są od 1901 roku w dziedzinie chemii, fizyki, medycyny lub fizjologii i literatury; Pokojowa Nagroda Nobla przypada tym, którzy w ocenie Norweskiego Komitetu Noblowskiego wykonali "najlepszą pracę na rzecz braterstwa między narodami, likwidacji lub redukcji stałych armii oraz za udział i promocję stowarzyszeń pokojowych". Alfred Nobel, szwedzki wynalazca i przemysłowiec, ustanowił nagrody nazwane od jego nazwiska swym testamentem, w którym, w 1895 roku, przeznaczył na nie 94 proc. wszystkich swych aktywów. W roku 2012 kapitał nagród noblowskich wart był 337 mln euro. Nobel nie wyjaśnił w swym testamencie, dlaczego ustanowił nagrodę za działalność na rzecz pokoju. Według Norweskiego Komitetu Noblowskiego na jego światopogląd i ostateczne decyzje miała wielki wpływ przyjaźń z hrabiną Berthą Kinsky von Chinic und Tettau. była ona zaledwie przez tydzień sekretarką Nobla, zanim wyszła za mąż za hrabiego Artura von Suttnera, ale pozostała na zawsze jego przyjaciółką i korespondowała z nim aż do śmierci. Bertha von Suttner była pacyfistką i jej poglądy miały w znacznym stopniu wpłynąć na Nobla. Pokojowa Nagroda Nobla ze względu na polityczne konotacje wyborów, których dokonuje, zgodnie z wolą fundatora nagrody, norweski Komitet Noblowski, bywa przedmiotem kontrowersji. Ponadto, w odróżnieniu od noblowskich wyróżnień przyznawanych w innych kategoriach, Nagroda Pokojowa przyznawana jest za stosunkowo niedawne osiągnięcia, a w pewnym sensie również, jako zachętą do kontynuowania wysiłków, czy też polityki na rzecz pokoju. Niektórzy naukowcy skłaniają się ku nieco innemu wytłumaczeniu decyzji Nobla o ustanowieniu nagrody pokojowej. W 1888 roku brat Alfreda, Ludvig Nobel zmarł w Cannes i francuski dziennik, pomyliwszy go z bratem, opublikował artykuł pod tytułem "Zmarł handlarz śmierci". Dalej autor tekstu napisał: "Dr Alfred Nobel, który wzbogacił się wynajdując sposoby zabijania ludzi szybciej, niż kiedykolwiek wcześniej, zmarł wczoraj". Alfred Nobel miał być wstrząśnięty takim podsumowaniem jego osiągnięć i miał postanowić, że zostanie zapamiętanym w inny sposób. Znaczna fortuna przyszłego twórcy nagrody pokojowej miała swe źródła nie tylko w 350 patentach przyznanych mu za liczne wynalazki, w tym dynamit, ale też była pochodną udanych inwestycji we wspólne przedsięwzięcie jego braci Ludviga i Roberta, którzy eksploatowali złoża ropy u wybrzeży Morza Kaspijskiego. Nobel założył też 90 fabryk broni. Pokojowa Nagroda Nobla ze względu na polityczne konotacje wyborów, których dokonuje, zgodnie z wolą fundatora nagrody, norweski Komitet Noblowski, bywa przedmiotem kontrowersji. Ponadto, w odróżnieniu od noblowskich wyróżnień przyznawanych w innych kategoriach, Nagroda Pokojowa przyznawana jest za stosunkowo niedawne osiągnięcia, a w pewnym sensie również, jako zachętą do kontynuowania wysiłków, czy też polityki na rzecz pokoju. Ostatnio skrytykowana została decyzja o przyznaniu jej w ubiegłym roku Unii Europejskiej. Komitet uznał, że Unia zasłużyła na wyróżnienie, ponieważ od 60 lat decydująco przyczynia się do procesu pokoju, pojednania, demokracji i praw człowieka w Europie. Decyzję tę zaskarżył norweski prawnik Fredrik Heffermehl. Zrzeszające 320 organizacji pozarządowych Międzynarodowe Biuro Pokoju w Genewie również zaapelowało do Fundacji Noblowskiej w Sztokholmie o niewypłacanie Unii Europejskiej Pokojowej Nagrody Nobla, gdyż "nagroda została przyznana niezgodnie z prawem". Fundacja Noblowska w Sztokholmie orzekła jednak, że Pokojowa Nagroda Nobla dla UE została przyznana zgodnie z regułami. Wiele Pokojowych Nagród Nobla, zwłaszcza przyznanych politykom, było źródłem kontrowersji, między innymi wyróżnienia dla Icchaka Rabina, Szimona Peresa, Jasera Arafata, Henry'ego Kissingera, Ala Gore'a, a niedawno też dla prezydenta USA Baracka Obamy (2009). Krytykowano też nieprzyznanie nagród takim osobom jak Eleanora Roosevelt, Vaclav Havel, Jan Paweł II, Corazon Aquino, Irena Sendler, czy Gandhi, który nominowany był do Pokojowego Nobla w 1937, 1938, 1939, 1947 oraz tuz przed śmiercią w styczniu 1948 roku. Po przyznaniu wyróżnienia UE coraz częściej pojawiają się propozycje zreformowania komitetu, którego członkowie są zazwyczaj byłymi politykami, nominowanymi przez norweski parlament. Krytycy norweskiego Komitetu Noblowskiego argumentują, że wybór jego członków jest odzwierciedleniem wpływów, jakie posiadają poszczególne partie. Sposobem na odpolitycznienie składu komitetu i zapewnieniu mu większej niezależności byłoby nominowanie członków, którzy są ekspertami w sprawach stosunków międzynarodowych. W 2011 roku, w artykule dla norweskiego dziennika "Aftenposten" wnuk jednego z braci Alfreda Nobla, Michael Nobel skrytykował zjawisko, które nazwał upolitycznieniem Nagrody Pokojowej, argumentując, że bywa ona przyznawana niezgodnie z ostatnią wolą jej fundatora. Pokojowa Nagroda Nobla jest jedynym noblowskim wyróżnieniem wręczanym w Oslo (10 grudnia, w rocznicę śmierci Alfreda Nobla). Nie jest do końca jasne, dlaczego jej fundator zażądał, aby ta właśnie nagroda była wręczana w Norwegii. Według Komitetu Noblowskiego Alfred Nobel mógł dokonać takiego wyboru, ponieważ Norwegia nie miała, w odróżnieniu od Szwecji, tradycji militarystycznych, a ponadto pod koniec XIX wieku norweski parlament zaangażował się w wysiłki na rzecz rozwiązywania międzynarodowych konfliktów poprzez mediacje i arbitraż w ramach działań Unii Międzyparlamentarnej, skupiającej deputowanych z wszystkich demokracji parlamentarnych. Marta Fita-Czuchnowska (PAP) Medal upamiętniający Pokojową Nagrodę Nobla 1983 roku. OKAZJA! stop: biały metal (?) masa: 18,1 g średnica: 37,5 mm emisja: 1983 (?) rok nakład: ? szt. Napisz opinię Imię i nazwisko: Opinia: Uwaga: HTML nie jest interpretowany! Ocena: Zła Dobra Wpisz kod w polu poniżej: Kontynuuj Komitet Noblowski podał nazwiska tegorocznych laureatów Pokojowej Nagrody Nobla. Laureatami zostało dwoje dziennikarzy, których doceniono za wysiłki na rzecz ochrony wolności słowa. Komitet Noblowski uhonorował w tym roku Pokojową Nagrodą Nobla dwoje dziennikarzy: Marię Ressę oraz Dmitrija Muratowa. Zostali oni docenieni za „wysiłki na rzecz ochrony wolności słowa, która jest warunkiem wstępnym demokracji i trwałego pokoju”. W uzasadnieniu Komitet Noblowski podkreślił, że Maria Ressa wykorzystuje wolność słowa, aby ujawnić nadużycia władzy, stosowanie przemocy i rosnący autorytaryzm w swoim rodzinnym kraju, Filipinach. „W 2012 r. współtworzyła Rappler, firmę zajmującą się dziennikarstwem śledczym. Jako dziennikarka i dyrektor generalna Rapplera, Ressa pokazała, że jest nieustraszoną obrończynią wolności słowa. Rappler skupił krytyczną uwagę na kontrowersyjnej, morderczej kampanii antynarkotykowej reżimu Duterte” - czytamy. Z kolei Dmitrij Muratow od dziesięcioleci bronił wolności słowa w Rosji w coraz trudniejszych warunkach. „W 1993 r. był jednym z założycieli niezależnej gazety »Nowaja Gazieta«. »Nowaja Gazieta« publikowała krytyczne artykuły na tematy dotyczące korupcji, przemocy policyjnej, bezprawnych aresztowań, oszustw wyborczych i »fabryk trolli« używanych przez rosyjskie siły zbrojne zarówno w Rosji, jak i poza nią” - podkreślił Komitet Noblowski. twitter Nagrody Nobla 2021. Lista laureatów Przypominamy, że poznaliśmy już zdobywców trzech nagród Nobla. W poniedziałek zdobywcą nagrody w dziedzinie medycyny zostali David Julius i Ardem Patapoutian. Dzień później ogłoszono nazwiska zdobywców Nobla z fizyki. Zostali nimi Syukuro Manabe, Klaus Hasselmann i Giorgio Parisi. W środę laureatem Nobla z chemii zostali Benjamin List i David MacMillan. W czwartek nagroda Nobla w kategorii literatury została przyznana Abdulrazakowi Gurnahowi za jego „bezkompromisowe i współczując zgłębianie skutków kolonializmu i losów uchodźców”. Czytaj też:Przedweekendowy QUIZ z wiedzy ogólnej. Tak trudnych pytań jeszcze nie było! Tegorocznym laureatem Pokojowej Nagrody Nobla został Martti Ahtisaari, były prezydent Finlandii. Za najważniejsze osiągnięcie mediacyjne fińskiego dyplomaty uważa się zakończenie wojny domowej w indonezyjskiej prowincji Aceh w 2005 roku. Werdykt jest zaskakujący - ocenia w rozmowie z Wirtualną Polską prezydent Lech Wałęsa, laureat Pokojowej Nagrody Nobla z 1983 roku. 71-letni dyplomata Martti Ahtisaari, został nagrodzony za wysiłki mediacyjne w konfliktach od Timoru Wschodniego po uzasadnieniu Komitet Noblowski w Oslo podał, że wyróżnienie przyznano za liczne działania dyplomaty na rzecz rozwiązywania międzynarodowych konfliktów "na kilku kontynentach i na przestrzeni ponad trzech dekad". "Te wysiłki przyczyniły się do budowy bardziej pokojowego świata i braterstwa między narodami zgodnie z duchem Alfreda Nobla" - Noblowski przywołał konflikty w Namibii, indonezyjskiej prowincji Aceh, Kosowie czy Iraku. "Znacząco przyczynił się także do rozwiązania konfliktów w Irlandii Północnej, Azji Środkowej i w Rogu Afryki" - przypomniał Komitet."Oczywiście jestem bardzo zadowolony i wdzięczny z powodu tej decyzji" - powiedział Ahtisaari w publicznym radiu norweskim NRK."Najważniejsza była Namibia"Zapytany o swe największe osiągnięcie, opowiedział: "Oczywiście najważniejsza była Namibia, gdyż tak dużo czasu zabrało" doprowadzenie do niepodległości tego afrykańskiego kraju. Wymienił także prowincję Aceh i o znaczeniu nagrody pieniężnej dla jego dalszej pracy Fin wyraził nadzieję, że "ułatwi mu ona finansowanie jego instytutu". Chodzi o prestiżową Inicjatywę ds. Zarządzania Kryzysowego (Crisis Management Initiative), której jest Wałęsa komentuje __dla WPZnam tego pana i wiem, że to rzeczywiście świetny negocjator. Prowadził długie i skuteczne negocjacje polityczne w sprawie Kosowa, a więc Komitet postawił na to, by w świecie szukać pokojowych rozwiązań. Jest to sygnał dla świata – negocjujcie, nie zrażajcie się - powiedział Wirtualnej Polsce prezydent Lech Wałęsa, laureat Pokojowej Nagrody Nobla z 1983 roku. Jestem jednak zaskoczony tym werdyktem, choć wiem, że nie powinno się go podważać - pytany o to, komu przyznałby taką nagrodę, odpowiada: Wolałbym dać ją prof. Stanisławowi Szuszkiewiczowi, byłemu przewodniczącemu Rady Najwyższej Białorusi, lub chińskim dysydentom, bo oni mają osiągnięcia i są w potrzebie. Zdaniem Lecha Wałęsy przyznanie chińskim opozycjonistom tej prestiżowej nagrody to kwestia czasu. Wcześniej, czy później dostaną pokojowego Nobla, bo świat musi im pomóc, a niewątpliwie takie odznaczenie będzie dla nich ogromnym wparciem. Chinom potrzeba jeszcze roku, dwóch lat, aby przyzwyczaiły się do myśli, że muszą się zmieniać. Problem polega na tym, że na razie nie pasują do globalizacji, mają inne miary wolności, praw człowieka, a to całemu światu komplikuje warunki współpracy – podkreślił prezydent."To historyczny dzień dla Finlandii"Prezydent Finlandii Tarja Halonen oświadczyła, że "Finowie mogą być dumni, że wkład ich kraju w budowę światowego pokoju został uhonorowany w ten najbardziej cenny ze wszystkich możliwych minister spraw zagranicznych Alexander Stubb w swoich gratulacjach dla laureata napisał: "To historyczny dzień dla Finlandii. Jest pewne, że wszyscy czujący się Finami są dzisiaj szczęśliwi i dumni dzięki prezydentowi Ahtisaariemu".Przewodniczący Komisji Europejskiej Jose Manuel Barroso pogratulował Ahtisaariemu, nazywając go bardzo zaangażowanym Europejczykiem o długiej i pełnej sukcesów karierze w służbie międzynarodowej społeczności. Barroso podkreślił osiągnięcia Ahtisaariego w negocjacjach w celu zakończenia walk w Kosowie w 1999 zadowoleniem i uznaniem na wyróżnienie zareagował niemiecki rząd, przypominając szczególnie jego zasługi w rozwiązaniu problemu kosowskiego. To zasłużony Europejczyk - podkreślił rzecznik rządu Thomas NATO James Appathurai zapewnił, że Sojusz z "wielkim szacunkiem odnosi się do tego, czego Martti Ahtisaari dokonał na przestrzeni swojej kariery nie tylko w Europie, ale i na całym świecie"._ Na przestrzeni wielu dziesięcioleci (Ahtisaari) był jednym z liderów aktywnych działań na rzecz pokoju na świecie_ - oświadczył gratulacje minister spraw zagranicznych Francji Bernard Kouchner podkreślił "odważne i zdecydowane działania" dyplomaty "w Namibii, Kosowie, prowincji Aceh i innych miejscach świata". Podczas każdej swojej misji Martti Ahtisaari dowodził zdolności do trudnej pracy dla zapewnienia przestrzegania praw każdej społeczności, na rzecz tworzenia podstaw dla współistnienia i pojednania - oświadczył brat dawnego prezydenta Serbii Slobodana Miloszevicia, Borislav - dawny ambasador Jugosławii w Rosji - krytycznie wypowiedział się o decyzji Komitetu Noblowskiego. Rzadko się zdarza, by Nagroda Nobla była wykorzystywana dla celów politycznych - skomentował Borislav Miloszević radiu Echo o wyróżnieniu Ahtisaariego została przyjęta w Oslo raczej wstrzemięźliwie - pisze dpa. Szef Komitetu Noblowskiego Ole Danbolt Mjoes odrzucił na konferencji prasowej spekulacje, iż komitet pod naciskiem Chin, jak również norweskich władz, w ostatniej chwili zrezygnował z uhonorowania chińskich dysydentów i wyróżnił mniej kontrowersyjnego dzień przed ogłoszeniem laureata Chiny wyraziły nadzieję, że Nobel trafi do "odpowiedniej osoby". Rzecznik chińskiego MSZ zaznaczył, że w przeszłości tę prestiżową nagrodę przyznawano "niezgodnie z jej duchem: ideą promowania pokoju i postępu".Media, brytyjska BBC, odnotowały chińską ocenę jako wyraźne ostrzeżenie przed uhonorowaniem noblowską nagrodą chińskiego Ahtisaari rozpoczął społeczną działalność w 1960 r., wyjeżdżając do Pakistanu, gdzie w Karaczi szkolił pakistańskich nauczycieli. W 1972 r. wstąpił do Fińskiej Partii 1965 roku rozpoczął karierę w dyplomacji, w latach 70. został ambasadorem Finlandii w Tanzanii, Zambii, Somalii i Mozambiku. Następnie zaangażował się w pracę dla Organizacji Narodów latach 1973-1981 był komisarzem ONZ ds. Namibii, a do 1986 r. - specjalnym wysłannikiem Sekretarza Generalnego ONZ w Namibii, gdzie odpowiadał za przygotowanie pierwszych wolnych wyborów. Otrzymał honorowe obywatelstwo za zasługi dla tego kraju, a jedna ze szkół w Windhuku nosi jego imię. Nadal niezwykle popularne jest w Namibii imię "Martti".Ahtisaari pełnił także - w latach 1987-1991 - funkcję zastępcy sekretarza generalnego ONZ, u boku Javiera Pereza de Cuellara; powszechnie mówiono, iż jest faworytem na stanowisko kolejnego szefa ONZ, jednakże jego kandydatury w 1991 r. nie zaaprobowały Stany latach 1994-2000 sprawował urząd prezydenta z ramienia Unii Europejskiej w 1999 r. podjął się misji mediacyjnej w sprawie Kosowa. Misja Ahtisaariego, wspólnie z rosyjskim wysłannikiem Wiktorem Czernomyrdinem doprowadziła do zaakceptowania przez Belgrad pokojowego planu, kończącego konflikt w tej prowincji prowadził też negocjacje rozbrojeniowe z IRA w Irlandii Północnej i w sprawie porozumienia, które zakończyło trwającą ponad 30 lat wojnę domową w prowincji Aceh na indonezyjskiej listopadzie 2005 został mianowany specjalnym wysłannikiem Sekretarza Generalnego ONZ ds. Kosowa, w lutym 2007 roku przedstawił plan na temat przyszłego statusu wielu odznaczeń, jakie otrzymał jest też polski Order Orła Białego, którym został uhonorowany w 1997 ma na świecie od lat opinię dyplomaty, który jest w stanie rozwiązać najbardziej skomplikowane problemy i łagodzić tym roku laureata wyłoniono spośród 197 kandydatów; tylko w 2005 roku było więcej kandydatów, bo 199. Nagroda wysokości ok. miliona euro zostanie wręczona 10 grudnia w Oslo, w rocznicę śmierci Alfreda pokojowego Nobla przyznają Norwegowie?Fundatorem nagrody jest zmarły w 1896 roku wynalazca dynamitu - Szwed Alfred Nobel. W swoim testamencie powierzył norweskiemu parlamentowi coroczny wybór maksymalnie trzech osób lub organizacji za ich zasługi dla ludzkości. Zwycięzca lub zwycięzcy powinni uczynić "największe wysiłki na rzecz braterstwa między państwami, likwidacji lub rozbrojenia armii, a także organizowania lub prowadzenia konferencji pokojowych".Powoływany przez norweski Storting (parlament) pięcioosobowy Komitet Noblowski spośród zgłoszonych kandydatów wybiera którą jest medal, dyplom i czek na 10 milionów koron szwedzkich (równowartość ok. 1,1 mln euro), jest wręczana 10 grudnia w testamencie z 1895 roku Alfred Nobel zaznaczył, że za przyznanie nagrody w dziedzinie fizyki i chemii ma odpowiadać Królewska Szwedzka Akademia Nauk, za wyróżnienie z fizjologii i medycyny - szwedzki Królewski Karoliński Instytut Medyczno-Chirurgiczny, z literatury - Akademia Szwedzka. Od 1969 roku przyznawana jest też nagroda im. Alfreda Nobla w dziedzinie ekonomii, ufundowana przez Szwedzki Bank nagrody nigdy nie wytłumaczył, dlaczego o wyborze "bohaterów pokoju" miał decydować norweski generalny Fundacji Nobla Michael Sohlman za najbardziej prawdopodobną hipotezę uważa tę, według której dla Alfreda Nobla norweski Storting bardziej od szwedzkich instytucji nadawał się do podjęcia decyzji w sprawie nagrody podejmował się dużej liczby projektów (pokojowych), zajmował bardzo wyróżniające się miejsce wśród ruchów pacyfistycznych - mówił Sohlman. Możliwe też jest, że po prostu Nobel nie przewidział, iż unia personalna Królestwa Szwecji i Norwegii dobiegnie końca, co nastąpiło w 1905 Nobel, jeden z potomków szwedzkiego przemysłowca mówił, że rządzący wówczas Szwecją i Norwegią król Oskar II czuł się urażony tym, że to właśnie Norwegowie będą decydować o przyznaniu tej najbardziej prestiżowej nagrody. Lista laureatów w ostatnich latach:2007 - Były wiceprezydent USA Al Gore i Międzyrządowy Panel do spraw Zmian Klimatu. Wyróżnienie przyznano za upowszechnianie wiedzy na temat zmian klimatycznych i stworzenie podstaw do walki z - Mohammad Junus, twórca systemu mikrokredytów z Bangladeszu i jego organizacja pomocy finansowej dla najbiedniejszych Grameen Bank2005 - Międzynarodowa Agencja Energii Atomowej (MAEA) i jej szef Mohamed - Wangari Maathai, kenijska działaczka ekologiczna2003 - Szirin Ebadi, irańska prawniczka i obrończyni praw człowieka2002 - Jimmy Carter, były prezydent USA, mediator w konfliktach2001 - ONZ i jej sekretarz generalny Kofi Annan2000 - Kim De Dzung, prezydent Korei Południowej1999 - Międzynarodowa organizacja humanitarna Lekarze bez Granic1998 - John Hume, przywódca Socjaldemokratycznej Partii Pracy, głównego ugrupowania północnoirlandzkich katolików, i David Trimble, szef Partii Unionistów Ulsteru (UUP), głównego tamtejszego ugrupowania protestanckiego1997 - Kampania na rzecz Zakazu Min Przeciwpiechotnych i jej koordynatorka Jody Williams z USA1996 - Katolicki biskup Carlos Filipe Ximenes Belo i Jose Ramos Horta, liderzy pokojowej walki o samostanowienie Timoru Wschodniego1995 - Organizacja Pugwash, działająca na rzecz rozbrojenia nuklearnego, oraz jej twórca, brytyjski fizyk polskiego pochodzenia Joseph Rotblat1994 - Jaser Arafat, przywódca Organizacji Wyzwolenia Palestyny, oraz izraelscy premierzy Szimon Peres i Icchak Rabin1993 - Nelson Mandela, przywódca Afrykańskiego Kongresu Narodowego, i prezydent RPA Frederik Willem de Klerk1992 - Działaczka indiańska Rigoberta Menchu z Gwatemali1991 - Aung San Suu Kyi, przywódczyni opozycji birmańskiej1990 - Michaił Gorbaczow, prezydent ZSRR1989 - Dalajlama XIV (Tenzin Gyatso), religijny przywódca Tybetańczyków1987 - Oscar Arias Sanchez, prezydent Kostaryki, autor planu ustanowienia pokoju w Ameryce Środkowej1986 - Elie Wiesel (USA) żydowski pisarz, więzień Auschwitz, promotor historycznej pamięci o holokauście1985 - Międzynarodowy ruch Lekarze Świata Przeciwko Wojnie Jądrowej, założony w 1980 r., pod współprzewodnictwem Jewgienija Czazowa (ZSRR) i Bernarda Lowna (USA)1984 - Desmond Mpilo Tutu, anglikański biskup z RPA, obrońca praw tamtejszej czarnej ludności1983 - Lech Wałęsa, przewodniczący NSZZ "Solidarność".

pokojowa nagroda nobla w 1994